الهیات فلسفی توماس اکوئیناس

آکوئیناس اسم نسبی است٬یعنی منسوب به آکوئینو در ایتالیا.صاحب نظران اروپایی او را به اتفاق بزرگترین فیلسوف مسیحیت می دانند.تعالیم او در مکتب اهل مدرسه(اسکولاستیک) تمدن مسیحی را به آنچنان فلسفه عقلی و نظام فکری مجهز کرد که هنوز اساس عقاید بیشتر مسیحیان مخصوصا پیروان کلیسای کاتولیک است.خدمت آکوئیناس به مسیحیت این بود که در سازش عقل با ایمان کوشید و از این راه دین مسیح را با فلسفه یونانی در آمیخت.
توماس آکوئیناس در حدود سال 1225 میلادی در خانواده ای توانگر در ((روکاسکا)) نزدیک ((آکوئینو)) در ایتالیا زاده شد.تحصیلات عالی خود را در دانشگاه نو بنیاد ناپل گذراند و قصد داشت که به فرقه زاهدان ((دومی نیک)) در آید ولی چون خانواده اش مخالف بود ایتالیا را ترک کرد و به پاریس رفت و به زمره شاگردان بزرگترین استاد آن فرقه به نام ((آلبرتوس)) ملقب به ((ماگنوس)) (یعنی کبیر) پیوست.آلبرتوس از فلسفه های یونانی٬رومی و اسلامی دانشی بی مانند داشت و با استفاده از آراء ابن سینا همه نوشته های ارسطو را تفسیر کرده بود.آکوئیناس به پیروی از استاد خود زندگی دانشگاهی را پیشه کرد و در دانشگاه های کولونی و روم و ناپل و پاریس درس داد و چندی نیز در دربار پاپ خدمت کرد.شمع عمر او در حدود سال 1275 به خاموشی گرایید ولی کتاب هایی کلان در حکمت الهی و فلسفه از خود به جای گذاشت که از همه مهمتر کتاب حکمت الهی است.